Verslag van de 1751ste bijeenkomst van Boekverkooperscollegie Eendragt
Tante Koosje, Loenen aan de Vecht
Aanwezig: leden, te weten Toine Akveld, Fred van den Berg, Joost Bloemsma, Klaas de Boer, Joop Boezeman, Joost Bommeljé (erelid), Bastiaan Bommeljé, Frits Bruna, Frans Cladder (erelid), Ari Doeser, Eric van Doorn (aspirant lid), Henny van den Eng, Martin Fontijn, Hans van Hattum, Roelant Hazewinkel, Tony Heemskerk, Chris Herschdorfer, Bas Hesselink (erepresident), Laurens Hesselink, Koert van der Horst, Menno Kohn, Willem Paardekoper, Henk Schuurmans, Jan Bernard de Slegte, Steven Sterk, Mathijs Suidman, Thys VerLoren van Themaat, Robbert Vrij, Jan van Willegen (eresecretaris)
De 1751set vergadering wordt geopend door de President waarbij direct een fesstelijk glas, aangeboden door Frits Bruna, wordt geheven. Frits legt uit dat hij op de 18e december vijftig jaar fiscaal gehuwd is met zijn Jolanda. In 1966 gaf het huwen hem bijzondere belastingvoordelen en van de opbrnegsten hiervan biedt hij ons een glas heerlijk klapwater aan. De ereleden Joost Bommeljé en Frans Cladder alsmede de Erepresident Bas Hesselink en de eresecretaris Jan van Willigen worden ook verwelkomd. Erik van Doorn woont onze bijeenkomsten voor het eerst bij als aspirant lid.
Jarig waren Tony Heemskerk, Chris Herschdorfer. Chris biedt een rondje aan.
In zijn Jaarrede staat de President stil bij het overlijden van Piet de Weijer en Paul Hogervorst. Wij houden een moment stilte. Gary en Toine worden extra bedankt voor hun inspanningen bij de tuinbijeenkomst en de zomerreis. Martin neemt het woord en geeft aan dat de zomerreis met medewerking van de leden van de commissie onder zijn voorzitterschap tot stand kwam. Ook hem wordt een dankwoord gezegd. In bijlage is de jaarrede ingesloten.
Het verslag van de 1750ste bijeenkomst wordt door de secretaris gedeclameerd. Er zijn geen opmerkingen over, wel naar aanleiding van. Bas Hesselink vraagt hoe veel fouten hij bij het dictee maakte: 19 was het antwoord.
Dan volgt het Jaarverslag van de secretaris. Gezien de beperkte lengte vraagt Bas Hesselink of het nog korter kan. De secretaris antwoordt dat dat niet goed zou zijn: immers het verslag wordt geschreven ter eeuwige vastlegging vamn onze strevingen en activiteiten, en dient volledig en juist te zijn.
Vervolgens wordt Tony Heemskerk als lid geïnstalleerd. Hij krijgt tot taak de welbekende Henk Bruna puzzel te maken in een hoekje achter het bestuur, dat vanaf dat moment afgeleid wordt door kreunen en onbetamelijke woorden, en wel gedurende de ongeveer twintig minuten, die hij nodig heeft om deze kinderlijke, maar o zo voorname opdracht te mogen uitvoeren.
De penningmeester doet financieel verslag. Veel woorden worden gebruikt, de essentie is dat er een overschot is van zo’n 1500 Euro en dat contributieverhoging niet noodzakelijk is. Belangrijkste reden is dat er weer geen penningen zijn geslagen, en dus deze reservering weer in d eexploitatie wordt opgenomen waardoor liquiditeit, reserves en voorzieningen ten positieve bijdragen vaan Ebita en reserveringen voor de komende zomerreizen. Dan volgt een gecompliceerde uiteenzetting over de boekenbonnen, die als een soort boekenbommen boven onze kaspositie schijnen te hangen. De woorden zijn echter geruststellend: er zijn geen risico’s op faillissementen en lijken uit de kast. De meeste ontvanger lijsten de bonnen in in plaats van er zich mee te omgorden en ze bij Bijleveld tot ontploffing te brengen. Frans Cladder vraagt zich af of bijgehouden wordt wie bonnen inlevert. De penningmeester antwoordt dat dit het geval is, en dat ook datum, tijd en boektitels worden verzameld om zodoende inzicht te verkrijgen in het leesgedrag van leden en sprekers. Deze gegevens zijn gezien de privacy-regelingen echter niet openbaar en worden uitsluitend gebruikt voor het aftroggelen van extra rondjes.
Dan ontstaan er onduidelijkheid over de wijze waarop de kascommissie de penningen controleerde en/of zal controleren. Met een der leden, Willem Paardekoper, is blijkbaar een fase van voorinformatie ingezet; hij geeft aan dat er kapotte printers in het spel waren, kloppende saldi, onjuiste procedures, maar juiste RC posities. Weinig risico, stevige fundamenten. Wel maakt hij zich zorgen over de verduistertruc van het vorige bestuur, dat een deel van d ereserves afroomde voor een zogenaamde stichting Boekenfonds Eendragt. Onduidelijk is waar dat voor bestemd is en of het ook lekker gesmaakt heeft. Cladder cs worden gevraagd verslag uit te brengen, wat zij binnenkort zullen doen. Bas Hesselink blijkt bij al dit gedoe te midden van het rookgordijn als sidekick in de kascommissie overvallen te zijn, in ieder geval niet geraadpleegd. Hij heeft daar zo een moeite mee, dat hij direct aangeeft levenslang ontslagen te willen zijn van kascommissielidmaatschappen. In het tumult is onduidelijk of hij nog wel aan zijn staande rol wordt gehouden. Hij maakt in ieder geval duidelijk dat deze onzorgvuldigheid van het Bestuur geen vervolg mag hebben. Er wordt een nieuwe kascommissie ingesteld: Willem Paardekoper en Bastiaan Bommeljé. Frits Bruna voert aan dat ook hier goed opgelet moet worden. Bastiaan is zeer betrokken bij het project boekenbommen en heeft dus een aanmerkelijk belang, een risico van dubbele petten. Bastiaan op zijn beurt pleit voor zorgvuldigheid en maakt vergelijkingen met een Parijs’geval, waarvan de essentie zo onduidelijk was dat ik hem niet op kan schrijven. De begroting wordt vervolgens aangenomen. De factuur van 2016 en de kosten van Tante Koosje komen per email.
De reiscommissie zal worden voorgezeten door Joop Boezeman. Hij deelt mee dat we vroeg op moeten, brood mee zullen nemen en noemt de letters M, A en G. De Embleemcommissie is afwezig. De Archiefcommissie deelt mee dat er gesprekken aanhangig zijn gemaakt om het archief over te dragen. Dat is laat, te meer daar hij ontdekte dat al in 1863 besloten is een archieflijst te maken. Er moet dus haast gemaakt worden. De Bibliotheekcommissie begint weer met de vaagheid die de laatste tijd zo kenmerkend is. Er is geen overzicht en derhalve wordt gevraagd wie der leden nog geen boek heeft aangedragen. Daarop kondigt de President aan volgend keer zelf maar een boek in te brengen. Bibliothecaris Cladder biedt een tweedehands biografie van Geert van Oorschot aan. Hij citeert er leuke stukken uit, waaruit blijkt dat de naam Haentjens Dekker foutief en bij voortduring foutief wordt gespeld. In die weken tijd is hij zo tot pagina 133 gekomen, waarbij het indrukwekkendst was dat Joop den Uyl genoemd wordt als lichtbrenger op het erotisch pad van Van Oorschot. Bas Hesselink heeft het helemaal uit en is warm pleitbezorger voor het boek.
Tony Heemskerk heeft de puzzel af en ontvangt het Heilig vormsel, de besnijdenis en het doopwater, alsmede een versgepoietste penning. Hij dankt voor het vertrouwen en meldt en passant dat hij 21 fouten in het dictee had. Hij biedt een rondje aan.
Het verslag van de zomerreis komt aan d eorde. Martin Fontijn kijkt met ogen vol vraagtekens, maar blijkt in een onbewaakt moment Frans Cladder te hebben opgedragen het verslag te maken. Hij citeert uit de mail, die Martin hem daartoe schreef. Frans begint over vormen van publiciteit, het web, wikipedia, lemma’s en een overzicht van steden en instellingen. Hij heeft eens over de zomerreizen van Eendragt een lemma opgesteld maar werd direct verwijderd door ene Mathijs Wiki, die hem bestraffend toemailde. Het echte verslag van de zomerreis staat op de website.
Desgevraagd naar de strevingen van het Boekenfonds geeft Frans Cladder aan al genoeg aan het woord te zijn geweest. Het bedrag dat indertijd is geschonken is inmiddels verdubbeld. Maar dat is dan ook het enige dat wij vernemen.
Bij de Rondvraag heeft Robert Vrij graag duidelijkheid over de aprilbijeenkomst, die waarschijnlijk naar Den Boisch gaat, waar Gary ons zal toespreken over zijn boek aangaande Jeroen Bosch ter gelegenheid van de tentoonstelling over deze hallucineuze kunstenaar. Programma-aankondiging volgt. Hennie geeft aan zijn penning niet bij zich te hebben. Hij twijfelt er aan of hij een rondje zal geven, maar stelt de beslissing uit. Martin geeft een rondje voor d egeboorte van Olaf, zijn tweede kleinkind. Jan van Willigen zag het gebaar van een lid, die zijn penning stiekem aan Hennie wilde geven. Dat is eerder gebeurd, maar het ontvangende lid heeft toen geweigerd hem weer terug te geven. Dat was Hans Nelissen, die dus langdurig bezitter van twee penningen is geweest: een unicum in Eendragtkringen.
Niets meer aan de orde zijnde sloot de President de vergadering.
Wij daalden af naar het restaurant waar ons onder leiding van tafelpresident Joost Bloemsma een heelrijk maal wachtte met een pseudo bokaal, die aan Henk Schuurmans werd uitgereikt, een Wichert de Haan-haak, die door Mathijs Suidman met een gloedvol woord aan Martin Fontein werd toegewezen en verscheidene spreker, waaronder Henk Schuurmans, die ons als uitsmijter vergastte op een een oudejaarsconference evenarende performance. O ja, en namens het bestuur bood de secretais ter gelegenheid van de 1750ste Eendragtbijeenkomst ieder lid een exemplaar van ‘Het Boek en het Badwater’ van Lisa Kuitert aan, voorzien van een gelegenheidssticker, die het kleinste corps weergaf dat Eendragt ooit kende.
Tegen middernach kroop ieder voldaan in zijn vervoer en toog slignerend en zingend huiswaarts. De Gooische mannen waren daarbij zo verstandig zich te laten rijden door bus en chauffeur.
